Son zamanlarda etrafımda o kadar çok görür oldum ki, detaya takılı yaşam tüketen insanları... Acı verirdi eskiden bu durum. Çabalardım başka açıdan bakmalarının onlar için faydalı olduğunu farkettirmeye.
Tuhaf olan , bunu en çok yapanların bizi yönetenler olduğunu farketmemdi. Neden seçeriz o zaman dar kalıplıları? Bir de öte yanı var bu durumun, onlar görüyor olsalarda resmin tamamını, işlerine gelmiyor bunu belirtmeleri, anlıyorum çıkar meselesi.
Peki ya bilimadamlarına ne demeli... En geniş kabulu gerektiren meslektir bilim, ama bazı dostlar kurtulamıyor inandığı dar kalıplardan. Yazık, etik deyip sığındığı kalıpların( ki etikle ilgisi olmayan , kendi düşünce kalıplarının) eskidiğini farkedemez olmuşlar. Güncellikten, çağın getirdiği yeniliklerde bihaber, elindekilere sıkı sıkıya sarılıp etraflarını göremez olmuşlar. İğneyi kendimize çuvaldızı başkasına batıralım da bir bakalım.
Herkez kendi yaptığı iş, meslek,ilişki, yaşantı, için düşünsün bir dakikalığına. Kalıplarımız daralmış mı artık, eski kurallar güncelliğini mi yitirmiş,prensiplerimiz işlevselliğini mi yitirmiş, detaylara takılmaktan resmi kaçırır mı olmuşuz.... o zaman vakti gelmiştir artık. Haydi eski gömleklerimizi rafa kaldırma vakti, biraz cesaret biraz da çaba.... İŞTE ÇOK ZOR DEĞİL GÖREBİLİYORUM ARTIK RESMİN TAMAMINI !! ha gayret...
1 yorum:
peki bukadar kolaymıdır bu kalıplardan çıkıp , bahsettiğiniz gibi eski gömlekleri rafa kaldırmak? helede kalıp dediklerimiz takıntıya dönüştükten sonra
Yorum Gönder