Küçük bir çocukken arada kalışlarımız , iki keyifli
oyundan hangisini seçeceğimize karar veremeyişimizdi. Ağaca çıkıp elma mı
toplasak, yakan top mu oynasak. Saklambaç da süper fikir, çimlerde yuvarlanmak
da. Gerçi bu seçeneklerin günümüz çocuklarına ait olmadığı, yaşımın
gerçekliğini su yüzüne çıkardı ama olsun. Büyümeyi istemesek de çaresizce
kabullendik gerçeği. Karşı koymalarımız ters tepti. Ders çalışmayı oyun
oynamaya tercih etmek zorunda bırakıldık hep. Seçimlerimizin ne olması
gerektiğini ailelerimiz öğretmenlerimiz belirledi. İçimiz isyan etse de
kabullendik ve boyun eğdik.