Bazı sabahlar uyandığımızda, gece savaş yapmışızcasına yorgun kalkarız. Aklımızda tonlarca rüyadan bölük pörçük anlar... Bazense hatırlamaya çalışırız ıkınır sıkınırız, ama gelmez bir kare bile anı rüyadan kalan. Sadece hislerimiz kalmıştır, tam da anlam veremediğimiz hisler...
Aslında bu durumlarda bilmeliyiz ki , yüzleşemediğimiz gerçeklikler var hayata dair. O kadar bastırırız ki içimize taa en derine, ancak rüyamızda çıkabilir ortaya, sızar bilinç çatlaklarımızdan çıkar tam karşımıza.
Halbuki, bizim rüyalarımızda bile tahammülümüz olmadığını fark ederiz , o bastırdığımız yok saydığımız şeylere. Ve işte o zaman hatırlayamayız uyandığımızda gördüğümüz , bastırılmışlıklarımızı..... kalırız garip bir hisle başbaşa...
Uzm. Psk. Dilek Kılıç
1 yorum:
Bende hayatta cozmedigim bir sorunla basbasayim. Devamli o kisileri ruyamda goruyorum. Cozmek icin bir caba sarfetmiyorum sadece o kisileri hayatimdan cikarmak istiyorum. Ancak biliyorum onlarla fiziksel olarak gorusmesem bile ruyalarimda beni yalniz ve huzurlu birakmayacaklar...
Yorum Gönder